T.Love Alternative powstał zimą 1982 roku. Była to grupa kumpli z IV LO w Częstochowie. Pierwsze koncerty zagrali w rodzinnym mieście, w szkołach – najczęściej liceach Traugutta i Dąbrowskiego. Jak mówią sami muzycy, motorem do działania był dla nich punk i nowa fala (new wave). Inspiracja: The Clash, Sex Pistols, Buzzocks Jam, Kryzys i Tilt. Jednocześnie zespół był pod wpływem rytmów reggae i ska, a także klimatów z lat 60-tych.
Pierwsza kaseta grupy nosiła tytuł „Nasz Bubelon” i wydana została w 1984 roku, zaraz po festiwalu w Jarocinie. Ponad rok później wytwórnia Tilele Records wypuściła kasetę „Chamy idą”. W latach 1985-89 zespół dużo koncertował. W Jarocinie wystąpił jeszcze kilkukrotnie. Wtedy też powstały takie hity jak „Wychowanie” czy „IV Liceum Ogólnokształcące”, które stały się młodzieżowymi hymnami lat 80-tych. W 1985 roku T.Love zagrał na dwóch dużych festiwalach: „Rock w Opolu” i „Rock Arena”.
W 1991 roku powstaje album „Pocisk miłości”. Pochodząca z tej płyty „Warszawa” stała się pierwszym utworem T.Love, który osiągnął szczyt ogólnopolskiej radiowej listy przebojów.
Największy sukces lat 90-tych przyniósł jednak ekipie Muńka album „Chłopaki nie płaczą” (1997). Była to wypadkowa wszystkich dotychczasowych produkcji zespołu, połączenie inteligentnego popu, czadu i dowcipu.
Lata mijały, a mimo zmian stylistycznych i personalnych, T.Love wciąż pozostawał jednym z czołowych zespołów polskiej sceny muzycznej. W marcu 2006 roku ukazał się piętnasty album w dorobku grupy, „I Hate Rock' n' Roll” – swego rodzaju podsumowanie dotychczasowych dokonań formacji. Podczas pracy, T.Love wsparli między innymi byli członkowie zespołu: Jan Benedek, Andrzej Zeńczewski oraz pierwszy gitarzysta T.Love Alternative, Janek Knorowski. Dodatkową niespodzianką na płycie są dwa kawałki napisane wspólnie z Jankiem Pęczakiem, wokalistą i gitarzystą załogi reggae The Relievers. Do wszystkich piosenek teksty napisał Muniek Staszczyk, który po raz pierwszy był także współproducentem albumu. Krążek promował singiel „Gnijący świat”.
2012 rok to czas „Old Is Gold”! – udana próba pokazania słuchaczom źródeł rock’n’rolla.
Płyta oparta jest na dawnym, szorstkim, czarnym bluesie spod znaku Muddy’ego Watersa, countrowo-folkowych klimatach w duchu Cashowsko-Dylanowskim, czy też na nucie znanej z wytwórni Tamla Motown.
Poniżej fragment koncertu T.Love na Przystanku Woodstock w 2004 r.
[%]php%news%17821[%]
Autor: Damian Łobacz