Jest to znakomita powieść, której historia dotyczy powojennego dzieciństwa łobuzerskiego bohatera, pochodzącego z rodziny wiejskich biedaków i złodziei. Niewykształcony ojciec za eksces z nauczycielem oraz kradzież i zniszczenie tablicy szkolnej zostaje – jako wróg ludu – zamknięty do stalinowskiego więzienia. Chłopiec i jego matka dochodzą sprawiedliwości. Paradoksalnie, konieczność pisania podań w tej sprawie rodzi w bohaterze zamiłowanie do pisania. Symboliczny dar od ojca – kradzione pióro ze złotą stalówką – przesądza o jego dalszych losach.
Prof. Grażyna Borkowska, która przewodniczyła jury, ogłaszając wybór laureata powołała się w swojej pochwale autora na słowa Jana Gondowicza, który stwierdził: Nie jest to książka miła, ponętna, szykowna, łatwa i glamour. Jest za to szorstka, zuchwała, oszałamiająca, zamaszysta i kunsztowna.
Literacka Nagroda Nike to prestiżowe wyróżnienie dla najlepszej polskiej książki roku. Jest przyznawana corocznie od 1997 roku. Zwycięzca wyłaniany jest w trzech etapach. Pierwszy odbywa się w maju, gdzie nominowanych jest dwudziestu pisarzy, kolejny ma miejsce na początku września, podczas którego zostaje wybranych 7 finalistów. Trzeci, ostatni etap przypada na pierwszą niedzielę października, decyzja o tym, kto tę nagrodę otrzyma zostaje podjęta w dniu wręczania nagród. Zwycięzca otrzymuje 100 tys. złotych i statuetkę Nike dłuta profesora Gustawa Zemły. Każdy awangardowy artysta marzy o tej nagrodzie, a czytelnicy z niecierpliwością oczekują kolejnych pozycji.
Autor: Izabela Marciniak