Gry wbrew pozorom mają wiele wspólnego z twórczością literacką. Właśnie takich związków poszukują studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego z kierunku literatura popularna i kreacje światów gier. Wprowadzanie konkretnych wydarzeń i postaci to domena mnóstwa współczesnych rozgrywek.
Dziś funkcjonują one także jak interaktywne filmy. Istotna jest zarówno fabuła, ale i multimedialność. Dlatego twórcy powinni interesować się również sposobem przekazu w mediach. Tym tropem poszli studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego i odwiedzili nasze studio.
Nasz kierunek głównie polega na tym, żebyśmy nauczyli się tworzyć historie. Radio pozwala nam na to, żebyśmy umieli w jakiś sposób ją opowiedzieć. Żebyśmy poznawali nowe metody odpowiedzi – nie tylko poprzez interakcje, ale również ton mowy i przez to, jakie uczucia nim wyrażamy.<span class="su-quote-cite">Patryk Kwieciński</span>
A czy dałoby się stworzyć grę, której akcja jest osadzona w radiu? Z jakimi trudnościami zetknęliby się twórcy?
Trzeba by było na początku pomyśleć o odpowiedniej mechanice pracy w radiu. To byłby główny problem, bo wielu ludzi nie wie, jak to wygląda. Trzeba by było najpierw im to pokazać. Później musieliby zrozumieć, co trzeba robić i trzeba byłoby to w odpowiedni sposób zaimplementować. Nie pasowałaby gra w stylu „Wiedźmina”, w którym idziemy, coś pokazujemy i widzimy, jak reagują na to inni ludzie. Trzeba by było chyba bardziej skupić się na oprawie audio.<span class="su-quote-cite">Patryk Kwieciński</span>
Ja bym nawet powiedział, że taka gra byłaby bliżej symulatora niż gry fabularnej – dodał Bartosz Skrzyński.
Również tak jak w przypadku dzieła literackiego czy filmowego, powstanie gry zaczyna się od pomysłu i rozplanowania. Studenci uczą się więc pisania scenariuszy, choć zauważają, że gry są urozmaicone fabularnie, ponieważ gracz może zmieniać bieg wydarzeń.
Jeżeli film, to mamy jedną wersję i wiemy, co się dzieje od początku do końca. Podczas gdy w grze musimy zrobić bramkę logiczną w stylu: masz wybór, wybierasz to, wtedy wychodzi wersja A lub B i znowu wybierasz. Jest więc problem, jak połączyć interakcję z opowiedzeniem historii.<span class="su-quote-cite">Patryk Kwieciński</span>
Godzina Rektorska – Patryk Kwieciński, Bartosz Skrzyński
