POLSKA I ŚWIAT:

Żywność dla potrzebujących

Bezpłatną dystrybucję żywności osobom najbardziej potrzebującym rozpoczęto w trybie pilnym podczas wyjątkowo mroźnej zimy w roku 1986/1987, kiedy to nadwyżki zapasów produktów rolnych zostały przekazane organizacjom charytatywnym w państwach członkowskich, w celu rozdania ich osobom potrzebującym.Następnie środek ten wprowadzono na stałe, w oparciu o zapasy interwencyjne.

System ten umożliwiał państwom członkowskim uwalnianie publicznych zapasów nadwyżek żywności z przeznaczeniem na pomoc żywnościową. Proces reformy Wspólnej Polityki Rolnej, zapoczątkowany na początku lat dziewięćdziesiątych i zmierzający do radykalnego zmniejszenia zapasów interwencyjnych, przyczynił się do zezwolenia w pewnych okolicznościach na zakup żywności na wolnym rynku.

Niemniej w bieżącym roku ilości dostępnych zapasów interwencyjnych wystarczyły do niemal całkowitego pokrycia zapotrzebowania w ramach planu i potrzebne było jedynie nieznaczne uzupełnienie ich zakupami na wolnym rynku.

Trwałe zmniejszanie zapasów interwencyjnych doprowadziło do opracowania projektu reformy programu, której celem jest dostosowanie go do zmienionej WPR i poprawa jego skuteczności z punktu widzenia osób najbardziej potrzebujących. Reforma ta nie została jeszcze zatwierdzona przez Radę.

Każdego roku Komisja przyjmuje nowy program, a udział państw członkowskich w nim jest dobrowolny. Pomoc żywnościową kieruje się najczęściej do szeroko pojętej grupy osób żyjących w ubóstwie, w tym rodzin w trudnej sytuacji materialnej, osób starszych o niewystarczających środkach finansowych, osób bezdomnych, osób niepełnosprawnych, dzieci zagrożonych patologią społeczną, osób pracujących, a mimo to żyjących w ubóstwie, migrantów i osób ubiegających się o azyl.

Państwa członkowskie, które pragną uczestniczyć w programie, zgłaszają to Komisji na początku każdego roku, a następnie przedstawiają jej swe zapotrzebowanie na produkty. Są jednocześnie zobowiązane do późniejszego przedstawienia sprawozdania z realizacji programu.

Mimo że średni standard życia w Unii Europejskiej jest jednym z najwyższych na świecie, są osoby, które nie są w stanie zakupić dostatecznej ilości żywności. Według najnowszych oszacowań, średnio 17 % populacji Unii Europejskiej żyje poniżej progu ubóstwa lub na jego granicy i w związku z tym boryka się z niedostatkiem żywności, nie będąc na przykład w stanie zapewnić sobie co drugi dzień pełnowartościowego posiłku.

Autor: KE

Zobacz więcej

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Back to top button
0:00
0:00