„Skoordynowane środki i wsparcie na poziomie unijnym oraz krajowym w znacznym stopniu przyczyniły się do stabilizacji gospodarki i zahamowania wzrostu bezrobocia w 2009 r. Teraz jednak musimy zapobiec dalszym redukcjom zatrudnienia i odtworzyć miejsca pracy utracone w wyniku kryzysu”, powiedział przewodniczący Komisji José Manuel Barroso. „Musimy patrzeć w przyszłość i nadal stosować skoordynowane podejście w celu zapewnienia trwałości miejsc pracy i zrównoważonego wzrostu w perspektywie długoterminowej. Dzięki przyszłej strategii UE 2020 uzdrowimy społeczną gospodarkę rynkową i skierujemy Unię Europejską na drogę gospodarki silniejszej, bardziej ekologicznej i solidarnej.”
Komisarz ds. zatrudnienia Vladimír Špidla dodał: „Wyważone połączenie doraźnych środków i długoterminowych reform to obecnie najważniejsze wyzwanie dla unijnej polityki zatrudnienia. Musimy wzmocnić, przeorientować i w końcu wycofać środki antykryzysowe, by zwiększyć elastyczność i bezpieczeństwo unijnych rynków pracy oraz zwiększyć odporność gospodarki na przyszłe spadki koniunktury.”
W projekcie „Wspólnego sprawozdania w sprawie zatrudnienia” Komisja przedstawia analizę działań podjętych w całej UE w celu zachowania miejsc pracy i udzielenia pomocy osobom w trudnej sytuacji oraz określa wyzwania, z którymi trzeba będzie się zmierzyć w przyszłości. Przewiduje się, że na rynkach pracy, znacznie osłabionych spowolnieniem gospodarczym w 2009 r., w przyszłym roku we wszystkich krajach UE nastąpi dalszy wzrost bezrobocia, aczkolwiek tempo tego wzrostu będzie słabsze. W ciągu najbliższych dwóch lat spodziewana jest stopniowa poprawa sytuacji gospodarczej, jednakże rynki pracy mogą na nią reagować z opóźnieniem. Kryzys szczególnie mocno dotknął niektóre grupy społeczne: młodzież, migrantów i pracowników o niskich kwalifikacjach.
Państwa członkowskie, chcąc bezpośrednio pobudzić gospodarkę i ochronić grupy społeczne najbardziej narażone na oddziaływanie kryzysu, wzmogły działania w obszarze polityki zatrudnienia i polityki społecznej w ramach trzech priorytetów europejskiej strategii zatrudnienia. W wielu krajach wzmocniono publiczne służby zatrudnienia, aby pomóc im w walce z rosnącym bezrobociem, a wsparcie unijne w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji pozwoliło państwom członkowskim w większym zakresie sfinansować działania antykryzysowe.
Systemy ochrony socjalnej dowiodły swojej skuteczności: automatyczne stabilizatory złagodziły bezpośrednie społeczne skutki spowolnienia w UE, aczkolwiek w różnym stopniu w zależności od kraju. Państwa członkowskie znacznie różnią się pod względem zdolności do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na zabezpieczenie społeczne, co tym bardziej wskazuje na potrzebę zdecydowanych działań politycznych w celu aktywizacji osób bezrobotnych.
Przyszłe działania
Kluczowym wyzwaniem dla UE i państw członkowskich jest obecnie ustalenie właściwych ram dla trwałej poprawy sytuacji na rynku pracy. Do podstawowych czynników stymulujących tworzenie nowych, lepszych miejsc pracy należą z jednej strony skuteczne strategie wyjścia z kryzysu przygotowujące zarówno jednostki, jak i całe przedsiębiorstwa do podjęcia wyzwań strukturalnych, a z drugiej – efektywna polityka w sektorze publicznym mająca na celu modernizację rynków pracy.
Autor: Źródło: KE